De tijden zitten economisch niet mee. Zoals ook op deze plaats al meerdere malen is aangegeven moeten we ook als gemeente steeds meer op de kleintjes gaan letten. We zullen er niet aan ontkomen om in juni bij de kadernota, waarin de contouren voor de begroting van volgend jaar worden vastgelegd, voor de zoveelste keer te spreken over aanvullende bezuinigingen. Dergelijke beslissingen betekenen altijd een vervelende boodschap voor organisaties of groepen inwoners die het in de eerste plaats raakt. Politici kiezen dan liever woorden die de pijn wat lijken te verzachten. Gesproken wordt over ‘ombuigingen’, ‘een kwaliteitsslag maken’ of ‘meer doen met minder geld’. Dat laatste geldt met name voor het sociale terrein, de uitvoering van de WMO en dergelijke. In de Haagse politiek zie je dat heel sterk. In de lokale politiek ontkomen we daar echter ook niet helemaal aan. We beseffen heel goed dat het bij dat alles vaak om kwetsbare mensen gaat.



Er wordt steeds meer teruggegrepen op de ‘kracht van de samenleving’ en op de kracht van het ‘eigen netwerk’. Het zal in de toekomst steeds belangrijker worden om vroegtijdig na te denken over hoe je hulp en ondersteuning binnen je eigen kennissenkring denkt te organiseren op het moment dat je die nodig mocht hebben. Veel persoonlijke netwerken tegenwoordig garanderen nog geen goede (mantel)zorg.